به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

کشف قدیمی‌ترین فسیل پِتروسور

تاریخ انتشار: ۸ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۲۰۷۶۳

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما از وبگاه سای‌تِک‌دِیلی (SciTechDaily)، پِتروسور‌ها گروهی از خزندگان پرنده بودند که در عصر دایناسورها، از دوره تریاس پسین (۲۲۷ میلیون سال پیش) تا پایان رویداد انقراض کرتاسه (۶۶ میلیون سال پیش) زندگی می‌کردند. طول بال این خزندگان بین یک تا ۱۲ متر متغیر بود و بیش از ۱۶۰ میلیون سال، گونه غالب در آسمان بودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اولین پِتروسور شناخته‌شده پِتروداکتیلوس بود که در سنگ آهک منطقه سولنهوفِن باواریا در آلمان کشف شد. در سال ۱۷۸۴ میلادی (۱۱۶۲شمسی)، کوزیمو الساندرو کولینی (Cosimo Alessandro Collini)، طبیعت‌شناس ایتالیایی، پِتروداکتیلوس را نامگذاری و توصیف کرد. در ابتدا تصور می‌شد که این فسیل یک جانور آبزی است؛ اما بعداً ژرژ کوویه (Georges Cuvier)، طبیعت‌شناس فرانسوی، کشف کرد که این فسیل یک خزنده پرنده متعلق به یک گروه جدید است.
قدیمی‌ترین نمونه پتروسور به‌تازگی در نزدیکی پاینتِن، شهر کوچکی در ایالت بایرن در آلمان، پیدا شده است. این فسیل حدود یک میلیون سال از سایر نمونه‌های پِتروداکتیلوس قدیمی‌تر است.
این نمونه در سال ۲۰۱۴ در حفاری یک معدن سنگ آهک فعال کشف شد و محققان پس از بیش از ۱۲۰ ساعت کار مکانیکی دقیق با استفاده از ابزار‌ها و سوزن‌های پنوماتیک، توانستند آن را بررسی کنند.
به گفته پژوهشگران، اسکلت این نمونه کامل و به خوبی حفظ شده است و فقط بخش بسیار کوچکی از قسمت چپ فک پایین و همچنین استخوان درشت‌نی چپ و راست وجود ندارد.
معدن سنگ پاینتن بسیاری از فسیل‌ها از جمله ایکتیوسور‌ها (ماهی‌خزنده‌سانان)، لاک‌پشت‌ها، خویشاوندان تمساح دریایی و زمینی و دایناسور‌ها را در خود به‌خوبی حفظ کرده بود. بسیاری از آن‌ها، مانند این نمونه جدید پتروسور، در موزه جدید دایناسور‌های آلتموهل (Altmühltal) در شهر دِگِندورف در ایالت بایرن آلمان به نمایش گذاشته شده‌اند.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: میلیون سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۲۰۷۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا می‌دانید قدیمی‌ترین مقابر صخره‌ای ایران کجاست؟

جام جم آنلاین؛ گوردخمه‌های ایران، از ارزشمندترین مکان‌های باستانی و بناهای صخره‌ای کشور است. بسیاری از این گوردخمه ها را می توان در استان کرمانشاه پیدا کرد. کرمانشاه یکی از تاریخی ترین مناطق کشور است که چند مورد از معتبر ترین سایت های باستانی دنیا همچون محوطه تاریخی بیستون را در دل خود جای داده است. یکی دیگر از این سایت های معتبر باستانی، گوردخمه اسحاق وند یا سکاوند است.

گوردخمه ها از قدیمی ترین انواع معماری صخره ای در ایران است که در دل کوه ها و صخره های مرتفع تراشیده می شدند. این بناهای صخره ای در حقیقت مقبره هایی هستند که متوفیان (افراد دارای اهمیت) را در آن ها به خاک می سپردند. نحوه خاکسپاری این متوفیان در ایران باستان به طرزی متفاوت بود. ایرانیان خاک را مقدس می دانستند، بنابراین، از دفن کردن اجساد درون آن خودداری کرده و آن ها در محفظه های صخره ای مخصوصی که تراشیده بودند، قرار می‌دادند.

از ایران باستان گوردخمه های بسیاری باقی مانده است که باستان‌شناسان در مورد قدمت آن ها اتفاق نظر ندارند. بسیاری از گوردخمه های کشور مادی هستند، بسیاری هخامنشی اند و برخی نیز به دوره های بعدی مربوط اند. در واقع گوردخمه های ایران را می توان به گوردخمه های مادی، گوردخمه های هخامنشی و گوردخمه های پس از هخامنشیان تقسیم کرد.

اسحاق وند، بنایی مادی یا هخامنشی

گوردخمه های اسحاق وند در حقیقت سه گوردخمه تاریخی هستند که ابعاد متفاوتی دارند. این گوردخمه ها در استان کرمانشاه، در حدود ۲۵ کیلومتری جنوب غربی شهرستان هرسین و در دل صخره های مرتفعی مشرف به روستای «ده‌نو» واقع شده اند. این گوردخمه ها به سکاوند نیز شهرت دارند و مردم محلی این منطقه به آن ها «فرهاد تاش» می گویند. به دلیل وجود روستایی به نام اسحاق وند در حوالی این گوردخمه ها، نام آن ها را اسحاق وند گذاشته اند.

پیرامون قدمت این گوردخمه‌ها، اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد. بسیاری از باستان شناسان خارجی و داخلی، قدمت گوردخمه اسحاق وند را به دوره مادها نسبت می دهند. ولی برخی نیز همچون هرتسفلد، آن ها را مربوط به دوره هخامنشیان می دانند. طبق نظر ارنست امیل هرتسفلد باستان شناس آلمانی تبار، گوردخمه میانی، مقبره گئومات مغ است. داریوش اول در کتیبه بیستون خودش، داستان سرکوبی گئومات مغ یا همان بردیای دروغین را به تفصیل تعریف کرده است. عده کمی نیز این مقابر صخره ای را مربوط به دوره سلوکیان می دانند. به هرحال طبق نظر بسیاری از باستان شناسان، احتمال اینکه این گوردخمه ها مادی باشند بیشتر از هخامنشی بودن آن هاست.

مجموعه اسحاق وند یا سکاوند، متشکل از سه گوردخمه است که هر کدام ابعاد متفاوتی دارند. گوردخمه سمت راستی نسبت به دو گوردخمه دیگر، در ارتفاع بالاتری قرار گرفته است و حدود ۲.۱۰ متر عرض دارد. عرض دریچه گوردخمه میانی ۱.۶۳ متر است و عمق آن نیز ۱.۷۵ متر می باشد. گوردخمه سمت چپ نیز ۸۵ سانتی متر عمق دارد و عرض آن ۲.۱۰ متر است.

در اطراف تمام این گوردخمه ها تزئینات ساده ای تراشیده شده اند. علاوه بر قاب بندی های ساده ای که دور تا دور این سه گوردخمه ایجاد شده اند، در قسمت بالای گوردخمه میانی، تصویر تمام قد مردی با ارتفاع ۱.۸۷ متر به صورت نیم‌رخ و به زیبایی هر چه تمام تراشیده شده است. این فرد که هویتش مشخص نیست، لباسی بلند و چین‌دار به تن کرده است و دست های خود را به حالت دعا و نیاش پروردگار به سمت آسمان و جلوی صورتش بلند کرده است. همچنین در مقابل این فرد، یک آتش دان با ارتفاع حدود ۹۴ سانتی متر و یک مشعل سوزان با ارتفاع ۸۳ سانتی متر قرار گرفته است. پشت سر این مشعل و آتش دان، فردی با قامت حدود ۸۰ سانتی متر حجاری شده است که به نظر می رسد در حالی که دستهایش رو به سمت آسمان است، از پشت سرش چیزی را بر دست دارد.

شهرستان هرسین در ۴۴ کیلومتری جنوب شرق کرمانشاه قرار دارد.